Schoolmelk

Medio jaren dertig van de vorige eeuw werd tijdens de ochtendpauze melk geserveerd in een flesje. Geen gewone melk, maar ‘schoolmelk’. Generaties leerlingen herinneren zich als de dag van gisteren dat ze in de schoolbank uit een flesje met een rietje melk dronken. Wat is de oorsprong van ‘schoolmelk’? En waarom dachten schoolartsen en pedagogen dat het goed was voor het opgroeiende kind?

Het officiële verhaal is dat er in Nederland in 1934 een Crisis-Zuivelbureau werd opgericht, dat reclame maakte voor zuivelproducten. Veeboeren die last hadden van de langdurige economische depressie van 1929 – de zuivelexport naar onze buurlanden lag stil, waardoor er een melkoverschot ontstond – zouden hier wel bij varen. In navolging van Engeland, waar meer dan de helft van de leerlingen als gezonde aanvulling op het thuismenu melk dronk, riep het Zuivelbureau in 1937 een Centraal Schoolmelkcomité in. De steeds groter wordende ‘melkplas’ zou hierdoor behoorlijk slinken.

De verslagen van de onderwijsinspectie en de onderwijsbronnen in gemeentearchieven vertellen een iets ander verhaal. Op lagere scholen werd al in de eerste decennia van de twintigste eeuw melk uitgedeeld aan het zogenaamde ‘behoeftige schoolkind’. Niet alle ouders hadden de financiële middelen om hun kroost driemaal daags een volwaardige maaltijd voor te zetten. In de gemeente Utrecht bijvoorbeeld was de Dienst voor Schoolvoeding en -kleeding actief. Bij het schoolontbijt kregen kinderen uit onvermogende gezinnen elke dag melk voorgeschoteld.

Meer lezen....? klik hier